கலைஞரின் தர்ம சங்கடம்

பத்திரிகைகளிலும் இணைய தளங்களிலும் சமீபத்தில் பரபரப்பாக பேசியும், எழுதியும் வந்த, வரப்பட்ட, வரப்படுகின்ற ஒரு விஷயம், தமிழக முதல்வர் குறிப்பிட்ட தர்மருக்கு நேர்ந்த தர்ம சங்கடம் எது என்பதுதான். ஒவ்வொருவரும் தாங்கள் அறிந்ததை, தங்களுக்குத் தெரிந்ததை (சிலர் தங்களுக்குத் தோன்றியதையெல்லாம்) எழுதித் தங்கள் கருத்தை நிலைநாட்டி வருகின்றனர்.

சரி, உண்மையிலேயே தர்மருக்கு நேர்ந்த தர்ம சங்கடம் எது என்று பார்த்தால் மகாபாரதத்தில் பல இடங்களில் தர்மருக்கு பல வகைகளில் சங்கடம் நேர்ந்துள்ளது, அதில் எதை முதல்வர் குறிக்கிறார்? முதல்வரின் நிலை தெரியும். அதே மாதிரி நிலைமை தர்மருக்கு ஏதும் நேர்ந்திருக்கிறதா என்று நுணுகிப் பார்க்க, மகாபாரத்தில் நடந்த இந்தச் சம்பவம் சாட்சியாகிறது.

பாண்டவர்கள் வனத்தில் வசித்து வந்த காலம். முனிவர்களுக்கு உதவியாக பாண்டவர்கள் தொண்டு புரிந்து வந்தனர். ஒருநாள் யாகம் செய்ய அக்னியை உண்டாக்கும் அரணிக் கட்டை ஒன்று, ஒரு மானின் கொம்பில் சிக்கிக் கொண்டு விட்டது. அது இல்லாவிட்டால் அக்னி உண்டாக்க முடியாது. அக்னி இல்லாவிடில் வேள்வி செய்ய இயலாது. ஆகவே அதனை மீட்க பாண்டவர்கள் முயன்றனர். ஆனால் அந்த மான் அவர்களுக்குச் சிக்காமல் அங்கும், இங்குமாய் ஓடி எங்கோ ஒளிந்து விட்டது.

காட்டுக்குள் ஓடி அலைந்து திரிந்ததால் அனைவருக்கும் நல்ல தாகம். அதனால் நீர் நிலையைத் தேடினர். நகுலன் ஒரு மரத்தின் மீதேறிப் பார்க்கும் போது ஒரு நீர் நிலை தெரிந்தது. உடனே அவன் தண்ணீர் எடுத்து வரப் புறப்பட்டான். ஆனால் அவன் சென்று வெகு நேரமாகியும் வரவில்லை. அடுத்து சகாதேவன் சென்றான். அவனும் வரவில்லை. தொடர்ந்து அர்ஜூனன் சென்றான். அவனும் திரும்பவில்லை. கவலைப்பட்ட தர்மரைத் தேற்றிய பீமன் தான் சென்று தம்பியரோடும், தண்ணீரோடும் வருவதாகக் கூறிச் சென்றான். ஆனால் அவனும் திரும்பி வரவில்லை.

நேரம் ஆக ஆக மிகவும் பதட்டம் கொண்ட தர்மர் தானும் அவர்களைத் தேடிக் கொண்டு கிளம்புகிறார். கடைசியில் நீர் நிறைந்த ஒரு நச்சுப் பொய்கையை அடைகிறார். அங்கே, ஆங்காங்கே தனது தம்பிகள் கீழே விழுந்து கிடப்பதைப் பார்த்த அவருக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. இது ஒருவேளை துரியோதனின் சூழ்ச்சியாக இருக்கலாம் எனக் கருதியவர், மிகுந்த நாவறட்சியால் நீர் அருந்த பொய்கைக்குள் இறங்குகிறார்.

அப்போது ஒரு அசரீரி ஒலிக்கிறது. ”குந்தி புத்திரனே! இது என் பொறுப்பில் உள்ள குளம்; என் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லி விட்டு நீ நீர் அருந்தலாம். உன் சகோதரர்கள் என் கேள்வியை அலட்சியப்படுத்தியதால்தான் இந்த நீரை அருந்தி இறந்து விட்டார்கள்.” என்கிறது அசரீரி.

திகைத்த தர்மர், ”என் சகோதரர்கள் இறப்பிற்குக் காரணமான உன் நோக்கம் என்ன, நீ யார் என்பதை அறிய விழைகிறேன். அது தெரிந்த பிறகுதான் உன் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்வேன் ” என்கிறார்.

உடனே அவர் முன் உடனே பயங்கர உருவத்துடன் ஒரு யக்ஷன் தோன்றுகிறான். அவன் கேள்விகளைக் கேட்கக் கேட்க தர்மரும் பதில் சொல்கிறார். (மஹாபாரதத்தில் இப்பகுதி யஷப் பிரச்னம் என அழைக்கப்படுகிறது. மிக விரிவான பல்வேறு உட்பொருள்களை உடையது. சாம்பிளுக்கு சில கேள்விகள் மட்டும் இங்கே)

கே: மனிதனுக்கு எப்போதும் துணை எது?

ப: தைரியம்.

கே: பூமியை விடத் தாங்கும் திறன் கொண்டது எது ?

 ப: ஒரு தாயின் மனது.

கே: ஆகாயத்தைக் காட்டிலும் உயர்ந்தது எது ?

ப: தந்தை.

கே: மனிதன் அலட்சியம் செய்ய வேண்டியது ?

ப: கவலை

கே: மிகவும் வேகமானது ?

ப: மனித மனம்

கே: இறக்கும் நிலையில் உள்ளவனின் துணை ?

ப: அவன் செய்த தர்மம்.

இப்படிப் பல கேள்விகள் கேட்கும் யக்ஷன் இறுதியாக ஒரு கேள்வி கேட்கிறான். – இந்த உலகில் ஆச்சரியம் எது? என்ற அவனது கேள்விக்கு தர்மர், இந்த உலகில் பிறந்த ஒவ்வொருவருக்கும் மரணம் நிச்சயம் என்பது தெரிந்தும், அது என்னவோ தனக்கு மட்டும் வராது என்பது போல் மனிதன் ஆணவத்துடன் செயல்படுவதே இந்த உலகின் மாறாத ஆச்சரியம் என்கிறார்.

அதைக் கேட்ட யக்ஷன் மிக மகிழ்ந்து, ”நீ தாராளமாக இந்தக் குளத்தில் நீர் அருந்தலாம். இந்த விஷம் உன்னை ஒன்றும் செய்யாது. அது மட்டுமல்ல. உன் சகோதர்களில் ஒருவரை உயிர்ப்பித்துத் தருகிறேன் யார் வேண்டும் கேள்” என்கிறான்.

இந்த இடத்தில் சற்றுநேரம் யோசிக்கிறார் தர்மர்.

பீமன் மிகப் பெரும் வீரன், அவனைக் காப்பாற்றுவதா? அர்ஜூனன் மாபெரும் ஆற்றல் உள்ளவன் அவனை உயிர்ப்பிப்பதா? சகாதேவன் சகல சாஸ்திரங்களும் அறிந்த பண்டிதன், அவனைக் காப்பதா? இல்லை, எப்போதும் துணையாக வரும் இளவல் நகுலனைக் காப்பதா? – இவர்களில் யாரைக் காப்பாற்றுவது என்று புரியாமல் தர்ம சங்கடத்தில் ஆழ்கிறார் தர்மர்.

பின்னர் தெளிந்து, “ யக்ஷனே, நகுலனை உயிர்ப்பித்துத் தா! அதுபோதும்” என்கிறார்.

யக்ஷனுக்கு ஒரே ஆச்சரியம்! ”பீமன், அர்ஜூனன் என்ற வீரர்களை விடுத்து, சாஸ்திரங்களில் தேர்ந்த சகாதேவனை விடுத்து நகுலனை உயிர்ப்பிக்கக் கேட்கிறாயே, தர்மா! அதன் காரணத்தை நான் அறியலாமா?” என்கிறான்.

உடனே தர்மர், “ என் தந்தைக்கு குந்தி, மாத்ரி என்று இருமனைவியர். நானும் அர்ஜுனனும் பீமனும் குந்திக்குப் பிறந்தவர்கள். நகுலனும் சகாதேவனும் மாத்ரிக்கு பிறந்தவர்கள். குந்தி புத்திரர்களில் மூத்தவனாகிய நான் உயிரோடு இருக்கிறேன். அதுபோல மாத்ரி மைந்தர்களில் மூத்தவனாகிய நகுலன் உயிரோடு இருக்கட்டும். அதுதான் நியாயம். அதனாலேயே அவனை உயிர்ப்பிக்குமாறு கேட்டேன்” என்றார்.

எந்த நிலை வந்தாலும் தர்மம் பிறழாத ஒருவனைக் கண்டால் தன் சாபம் நீங்கும் என்பது அந்த யக்ஷனுக்கு விதிக்கப்பட்டிருந்தது. அதன்படி தர்மம் வழுவாத தர்மர் மூலம் சாபம் நீங்கிய யக்ஷன், சகோதர்கள் நால்வரையுமே உயிர்ப்பித்துத் தந்தான்.

–        இதுதான் மகாபாரதம் கூறும் கதை.

தர்மருக்கு தன் தாய் வயிற்றில் தன்னுடன் பிறந்த அர்ஜூனன், பீமனைக் காப்பாற்றுவதா அல்லது மாற்றாந் தாய் வயிற்றில் பிறந்த நகுல, சகாதேவனைக் காப்பாற்றுவதா? இதில் யார் முக்கியம், யாரை உயிர்ப்பிக்கச் செய்தால் அது தர்மப்படி சரியாக இருக்கும் என்ற பெரிய கேள்வியும் அதனால் உயிர் பிழைக்காதவர்கள் சார்பாக மற்றவர்கள் என்ன சொல்வார்களோ என்ற சங்கடமும் ஆரம்பத்தில் ஏற்பட்டது. இதுதான் தர்ம சங்கடம்.

இதே நிலைதான் தமிழக முதல்வருக்கும். ஸ்பெக்ட்ரம் வழக்கில் யாரைக் காப்பாற்றுவது, யாரைக் கைவிடுவது என்று முடிவெடுக்க இயலாத ஒரு சங்கடமான சூழலில் தான் இருப்பதையே அவர் “தர்மருக்கு ஏற்பட்ட சங்கடம்” என்று குறிப்பிட்டார்.

முதல்வருடன் சம்பந்தப்பட்டவர்களில் யார் அர்ஜூனன், யார் பீமன், யார் நகுலன், யார் சகாதேவன் என்பதை இதைப் படிப்பவர்களே முடிவு செய்து கொள்ளலாம். அல்லது பின்னூட்டத்திலும் மொழியலாம்.